Průběh funkce. Robert Mařík. 27. června 2006

Podobné dokumenty
Zlín, 23. října 2011

Příklad 1 ŘEŠENÉ PŘÍKLADY Z M1A ČÁST 6

Mocninná funkce: Příklad 1

Aplikace derivace a průběh funkce

Konvexnost, konkávnost

10. cvičení - LS 2017

Průběh funkce 1. Průběh funkce. Při vyšetření grafu funkce budeme postupovat podle následujícího algoritmu:

2. spojitost (7. cvičení) 3. sudost/lichost, periodicita (3. cvičení) 4. první derivace, stacionární body, intervaly monotonie (10.

Diferenciální počet 1 1. f(x) = ln arcsin 1 + x 1 x. 1 x 1 a x 1 0. f(x) = (cos x) cosh x + 3x. x 0 je derivace funkce f(x) v bodě x0.

Základy matematiky pro FEK

7.1 Extrémy a monotonie

Pavlína Matysová. 5. listopadu 2018

Funkce a lineární funkce pro studijní obory

Funkce pro studijní obory

KFC/SEM, KFC/SEMA Elementární funkce

4. Určete definiční obor elementární funkce g, jestliže g je definována předpisem

Variace. Kvadratická funkce

Funkce jedn e re aln e promˇ enn e Derivace Pˇredn aˇska ˇr ıjna 2015

c ÚM FSI VUT v Brně 20. srpna 2007

Vypracoval: Mgr. Lukáš Bičík TENTO PROJEKT JE SPOLUFINANCOVÁN EVROPSKÝM SOCIÁLNÍM FONDEM A STÁTNÍM ROZPOČTEM ČESKÉ REPUBLIKY

Příklady na konvexnost a inflexní body. Funkce f (x) = x 3 9x. Derivace jsou f (x) = 3x 2 9 a f (x) = 6x. Funkce f je konvexní na intervalu (0, )

Monotonie a lokální extrémy. Konvexnost, konkávnost a inflexní body. 266 I. Diferenciální počet funkcí jedné proměnné

M - Kvadratická funkce

Aplikace derivace ( )

Výsledky Př.1. Určete intervaly monotónnosti a lokální extrémy funkce a) ( ) ( ) ( ) Stacionární body:

PRŮBĚH FUNKCE - CVIČENÍ

Diferenciální počet - II. část (Taylorův polynom, L Hospitalovo pravidlo, extrémy

Diferenciální počet funkcí jedné proměnné

Poznámka: V kurzu rovnice ostatní podrobně probíráme polynomické rovnice a jejich řešení.

Lineární funkce, rovnice a nerovnice

LOKÁLNÍ EXTRÉMY. LOKÁLNÍ EXTRÉMY (maximum a minimum funkce)

Kapitola 4: Průběh funkce 1/11

Univerzita Karlova v Praze Pedagogická fakulta

1.1 Příklad z ekonomického prostředí 1

Otázku, kterými body prochází větev implicitní funkce řeší následující věta.

Příklad 1. Řešení 1a Máme vyšetřit lichost či sudost funkce ŘEŠENÉ PŘÍKLADY Z M1A ČÁST 3

Lineární funkce, rovnice a nerovnice 4 lineární nerovnice

Nerovnice v součinovém tvaru, kvadratické nerovnice

Matematika B 2. Úvodní informace

Kapitola 4: Průběh funkce 1/11

22. & 23. & 24. Vlastnosti funkcí a jejich limita a derivace

Univerzita Karlova v Praze Pedagogická fakulta

Funkce jedné reálné proměnné. lineární kvadratická racionální exponenciální logaritmická s absolutní hodnotou

Stručný přehled učiva

LDF MENDELU. Simona Fišnarová (MENDELU) Průběh funkce ZVMT lesnictví 1 / 21

Extrémy funkce dvou proměnných

Vyšetření průběhu funkce zadané předpisem

Definice derivace v bodě

Příklad 1. Řešení 1a. Řešení 1b ŘEŠENÉ PŘÍKLADY Z M1B ČÁST 5

Algebraické výrazy - řešené úlohy

Matematika I pracovní listy

První derivace a lokální extrémy

Funkce - pro třídu 1EB

MATEMATIKA. Příklady pro 1. ročník bakalářského studia. II. část Diferenciální počet. II.1. Posloupnosti reálných čísel

Příklad 1. Řešení 1a Máme řešit rovnici ŘEŠENÉ PŘÍKLADY Z M1A ČÁST 1. Řešte v R rovnice: = = + c) = f) +6 +8=4 g) h)

M - Příprava na 4. zápočtový test - třídy 1DP, 1DVK

ŘEŠENÍ KVADRATICKÝCH A ZLOMKOVÝCH NEROVNIC V ŠESTI BODECH

Praha & EU: investujeme do vaší budoucnosti. Daniel Turzík, Miroslava Dubcová,

Derivace a průběh funkce.

CVIČNÝ TEST 9 OBSAH. Mgr. Václav Zemek. I. Cvičný test 2 II. Autorské řešení 5 III. Klíč 17 IV. Záznamový list 19

IX. Vyšetřování průběhu funkce

POSLOUPNOSTI A ŘADY INVESTICE DO ROZVOJE VZDĚLÁVÁNÍ. Tento projekt je spolufinancován Evropským sociálním fondem a státním rozpočtem České republiky

Vzdělávací materiál. vytvořený v projektu OP VK CZ.1.07/1.5.00/ Anotace. Diferenciální počet VY_32_INOVACE_M0217.

Označení derivace čárkami, resp. římskými číslicemi, volíme při nižším řádu derivace, jinak užíváme horní index v závorce f (5), f (6),... x c g (x).

POSLOUPNOSTI A ŘADY INVESTICE DO ROZVOJE VZDĚLÁVÁNÍ

Limita a spojitost LDF MENDELU

Metody výpočtu limit funkcí a posloupností

Funkce pro učební obory

Obsah. x y = 1 + x y = 3x y = 2(x2 x + 1) (x 1) x 3. y = x2 + 1 x y =

CVIČNÝ TEST 10. OBSAH I. Cvičný test 2. Mgr. Renáta Koubková. II. Autorské řešení 6 III. Klíč 17 IV. Záznamový list 19

Řešení 1a Budeme provádět úpravu rozšířením směřující k odstranění odmocniny v čitateli. =lim = 0

Význam a výpočet derivace funkce a její užití

Digitální učební materiál

VZOROVÝ TEST PRO 1. ROČNÍK (1. A, 3. C)

M - Kvadratické rovnice a kvadratické nerovnice

Vypracoval: Mgr. Lukáš Bičík TENTO PROJEKT JE SPOLUFINANCOVÁN EVROPSKÝM SOCIÁLNÍM FONDEM A STÁTNÍM ROZPOČTEM ČESKÉ REPUBLIKY

Úloha určit průběh funkce znamená nakreslit graf funkce na zadaném intervalu, nejčastěji na celé množině reálných čísel R.

Vzdělávací materiál. vytvořený v projektu OP VK CZ.1.07/1.5.00/ Anotace. Diferenciální počet VY_32_INOVACE_M0216.

Digitální učební materiál

Funkce dvou a více proměnných

soubor FUNKCÍ příručka pro studenty

Přijímací zkouška na navazující magisterské studium 2014

Derivace funkce. existuje limita lim 0 ) xx xx0. Jestliže tato limita neexistuje nebo pokud funkce ff

D(f) =( 1, 1) [ ( 1, 1) [ (1, 1). 2( x)3 ( x) 2 1 = 2(x) 3. (x) 2 1 = f(x) Funkce je lichá, není periodická

Asymptoty funkce. 5,8 5,98 5,998 5,9998 nelze 6,0002 6,002 6,02 6, nelze

verze 1.4 Ekvivalentní podmínkou pro stacionární bod je, že totální diferenciál je nulový

Řešení 1b Máme najít body, v nichž má funkce (, ) vázané extrémy, případně vázané lokální extrémy s podmínkou (, )=0, je-li: (, )= +,

CVIČNÝ TEST 15. OBSAH I. Cvičný test 2. Mgr. Tomáš Kotler. II. Autorské řešení 6 III. Klíč 15 IV. Záznamový list 17

----- Studijní obory. z matematiky. z matematiky. * Aplikovaná matematika * Matematické metody v ekonomice

Derivace a monotónnost funkce

Limita a spojitost funkce

Neurčitý integrál. Robert Mařík. 4. března 2012

2.7. Průběh funkce. Vyšetřit průběh funkce znamená určit (ne nutně v tomto pořadí): 1) Definiční obor; sudost, lichost; periodičnost

Diferenciální rovnice 1

Matematika Kvadratická rovnice. Kvadratická rovnice je matematický zápis, který můžeme (za pomoci ekvivalentních úprav) upravit na tvar

fakulty MENDELU v Brně (LDF) s ohledem na disciplíny společného základu (reg. č. CZ.1.07/2.2.00/28.

Použití derivací L HOSPITALOVO PRAVIDLO POČÍTÁNÍ LIMIT. Monotónie. Konvexita. V této části budou uvedena některá použití derivací.

Matematika 2 Průběh funkce

Sbírka úloh z matematiky

Projekt OPVK - CZ.1.07/1.1.00/ Matematika pro všechny. Univerzita Palackého v Olomouci

Transkript:

Průběh funkce Robert Mařík 27. června 26 c Robert Mařík, 26

Obsah y = x 1 x 2.... 3 y = 3x 1 x 3.... 49 y = 2(x2 x 1) (x 1) 2.... 11 y = x3 3 x 2.... 149 y = x2 1 x 2 1.... 191 c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = x 1 x 2 = x = x ± x 1x 2 = 1 x ± x = 1 ± = y = 1(1 x2 ) x( 2x) (1 x 2 ) Omezení na definiční obor 2 = 1 vyplývá ze jmenovatele zlomku. x2 2x 2 Výraz x 2 1nesmíbýtnulový. (1 x 2 ) 2 To je však zajištěno pro = všechna 1 x2 reálná čísla. (1 x 2 ) 2 c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = x 1 x 2 = x = x ± x 1x 2 = 1 x ± x = 1 ± = y = 1(1 x2 ) x( 2x) (1 x 2 ) 2 = 1 x2 2x 2 Čitatel, x,jelicháfunkce,jmenovatel, (1 x 2 ) 2 (1 x 2 ),jefunkcesudá. Jako celek je tedy zlomek = 1 lichá x2 funkce. (1 x 2 ) 2 c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = x 1 x 2 = x = x ± x 1x 2 = 1 x ± x = 1 ± = y = 1(1 x2 ) x( 2x) (1 x 2 ) 2 = 1 x2 2x 2 (1 x 2 ) 2 = 1 x2 Určíme průsečík s osou x a znaménko (1 x 2 ) 2 funkce na jednotlivých intervalech. c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = x 1 x 2 = x = x ± x 1x 2 = 1 x ± x = 1 ± = y = 1(1 x2 ) x( 2x) (1 x 2 ) 2 = 1 x2 2x 2 (1 x 2 ) 2 = 1 x2 Určíme průsečík s osou x a znaménko (1 x 2 ) 2 funkce na jednotlivých intervalech. c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = x 1 x 2 = x = x ± x 1x 2 = 1 x ± x = 1 ± = y = 1(1 x2 ) x( 2x) (1 x 2 ) 2 = 1 x2 2x 2 (1 x 2 ) 2 = 1 x2 Zlomek je roven nule právě tehdy, (1 xkdyž 2 ) 2 čitatel je nulový. c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = x 1 x 2 = x = x ± x 1x 2 = 1 x ± x = 1 ± = y = 1(1 x2 ) x( 2x) (1 x 2 ) 2 = 1 x2 2x 2 (1 x 2 ) 2 = 1 x2 Zakreslíme průsečík x = na (1 osu x. x 2 Funkce ) 2 nemá žádný bod nespojitosti. c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = x 1 x 2 = x = x ± x 1x 2 = 1 x ± x = 1 ± = y = 1(1 x2 ) x( 2x) Jmenovatel (1 x 2 )jestálekladný. (1 x 2 ) 2 = 1 x2 2x 2 Čitatel zlomku má proto stejné znaménko jako celý zlomek (1 x 2 ) 2 Funkce je kladná, je-li = x kladné 1 x2 a naopak. (1 x 2 ) 2 x 1 x 2. c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = x 1 x 2 = x = x ± x 1x 2 = 1 x ± x = 1 ± = y = 1(1 x2 ) x( 2x) (1 x 2 ) 2 = 1 x2 2x 2 (1 x 2 ) 2 = 1 x2 Určíme ity v nekonečnu. (1 x 2 ) 2 c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = x 1 x 2 = x = x ± x 1x 2 = 1 x ± x = 1 ± = Víme,žeovýsledkurozhodujíjenomvedoucíčlenyvčitateliave y = 1(1 x2 ) x( 2x) jmenovateli. (1 x 2 ) 2 Zelenou část lze vynechat. = 1 x2 2x 2 (1 x 2 ) x 2 Zbytekzkrátíme: x 2 = = 1 x 1. x2 (1 x 2 ) 2 c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = x 1 x 2 = x = x ± x 1x 2 = 1 x ± x = 1 ± = Dosadíme. y = 1(1 x2 ) x( 2x) (1 x 2 ) 2 = 1 x2 2x 2 (1 x 2 ) 2 = 1 x2 (1 x 2 ) 2 c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = x 1 x 2 = x = x ± x 1x 2 = 1 x ± x = 1 ± = y = 1(1 x2 ) x( 2x) (1 x 2 ) 2 = 1 x2 2x Oběhodnoty 1 2 i 1 jsounulové. (1 x 2 ) 2 Funkcemávodorovnouasymptotu = 1 x2 y = pro xjdoucík±. (1 x 2 ) 2 c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1(1 x2 ) x( 2x) (1 x 2 ) 2 = 1 x2 2x 2 (1 x 2 ) 2 = 1 x2 (1 x 2 ) 2 y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x 1,2 = ±1 Vypočtemederivaci. y = Derivujeme podíl podle vzorce 1 xpro 2 (1 x 2 ) 2 = derivaci podílu. c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1(1 x2 ) x( 2x) (1 x 2 ) 2 = 1 x2 2x 2 (1 x 2 ) 2 = 1 x2 (1 x 2 ) 2 y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x 1,2 = ±1 y = 1 x 2 Upravíme. (1 x 2 ) 2 = c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1(1 x2 ) x( 2x) (1 x 2 ) 2 = 1 x2 2x 2 (1 x 2 ) 2 = 1 x2 (1 x 2 ) 2 y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x 1,2 = ±1 y = 1 x 2 Upravíme. (1 x 2 ) 2 = c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x 1,2 = ±1 y = 1 x 2 (1 x 2 ) 2 = 1 x 2 = x 2 = 1 x 1 = 1 x 2 = 1 Hledámeřešenírovnice ց y =. min ր MAX ց c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x 1,2 = ±1 y = 1 x 2 (1 x 2 ) 2 = 1 x 2 = x 2 = 1 x 1 = 1 x 2 = 1 Dosadíme za derivaci. ց min ր MAX ց c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x 1,2 = ±1 y = 1 x 2 (1 x 2 ) 2 = 1 x 2 = x 2 = 1 x 1 = 1 x 2 = 1 Zlomek je nulový, ցmá-li nulový min čitatel. ր MAX ց c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x 1,2 = ±1 y = 1 x 2 (1 x 2 ) 2 = 1 x 2 = x 2 = 1 x 1 = 1 x 2 = 1 Vyjádříme x 2. ց min ր MAX ց c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x 1,2 = ±1 y = 1 x 2 (1 x 2 ) 2 = 1 x 2 = x 2 = 1 x 1 = 1 x 2 = 1 Vypočítáme x. Dostáváme ց min dvě řešení. ր MAX ց c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x 1,2 = ±1 ց min ր MAX ց 1 1 ( 1 x y 2 = (1 x 2 ) 2 ) = 2x(1 x2 ) 2 (1 x 2 )2(1 x 2 )( 2x) (1 x 2 ) 4 = 2x(1 x2 )[(1 x 2 ) (1 x 2 )2] Nakreslíme osu x a stacionární (1 body. x 2 ) 4 Nejsou žádné body = 2x[3 nespojitosti. x2 ] (1 x 2 ) 3 2 c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x 1,2 = ±1 ց min ր MAX ց 1 1 ( 1 x y 2 = (1 x 2 ) 2 = 2x(1 x2 ) 2 (1 x 2 )2(1 x 2 )( 2x) (1 x 2 ) 4 Testujeme x = 2. Dostáváme = 2x(1 x2 )[(1 x 2 ) (1 x 2 )2] (1 x 2 ) 4 = 2x[3 y 1 4 (2) = x2 ] kladnáhodnota <. (1 x 2 ) 3 ) 2 c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x 1,2 = ±1 ց min ր MAX ց 1 1 ( 1 x y 2 = (1 x 2 ) 2 ) = 2x(1 x2 ) 2 (1 x 2 )2(1 x 2 )( 2x) (1 x 2 ) 4 = 2x(1 x2 )[(1 x 2 ) (1 x 2 )2] Testujeme x =. (1 x 2 ) 4 = 2x[3 x2 y ]() = 1 1 > (1 x 2 ) 3 2 c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x 1,2 = ±1 ց min ր MAX ց 1 1 ( 1 x y 2 = (1 x 2 ) 2 ) = 2x(1 x2 ) 2 (1 x 2 )2(1 x 2 )( 2x) (1 x 2 ) 4 Funkcemálokálníminimumvbodě = 2x(1 x2 )[(1 x x = 2 ) 1.Funkčníhodnotaje (1 x 2 )2] (1 1 x 2 ) 4 = 2x[3 y(1) = x2 ] 1 (1) 2 = 1 2. (1 x 2 ) 3 2 c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x 1,2 = ±1 ց min ր MAX ց 1 1 ( 1 x y 2 = (1 x 2 ) 2 = 2x(1 x2 ) 2 (1 x 2 )2(1 x 2 )( 2x) (1 x 2 ) 4 Testujeme x = 2. Platí = 2x(1 x2 )[(1 x 2 ) (1 x 2 )2] (1 x 2 ) = 2x[3 y 1 4 (2) = x2 kladnáhodnota ] <. (1 x 2 ) 3 ) 2 c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x 1,2 = ±1 ց min ր MAX ց 1 1 ( 1 x y 2 = (1 x 2 ) 2 ) Funkcemálokálnímaximumvbodě = 2x(1 x2 ) 2 (1x = x1.funkčníhodnotaje 2 )2(1 x 2 )( 2x) x 2 ) 4 = 2x(1 y(1) x2 = )[(1 y(1) x 2 ) = (1 1 x 2 )2] (1 x 2 ) 4 2, kdejsmevyužilitoho,žefunkcejelicháahodnota = 2x[3 x2 ] y(1)jižbyla vypočítána. (1 x 2 ) 3 2 c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x 1,2 = ±1 ( 1 x y 2 = (1 x 2 ) 2 ) = 2x(1 x2 ) 2 (1 x 2 )2(1 x 2 )( 2x) (1 x 2 ) 4 = 2x(1 x2 )[(1 x 2 ) (1 x 2 )2] (1 x 2 ) 4 = 2x[3 x2 ] (1 x 2 ) 3 = 2 x(x2 3) (1 x 2 ) 3 Vypočteme druhou derivaci. c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x 1,2 = ±1 ( 1 x y 2 = (1 x 2 ) 2 ) = 2x(1 x2 ) 2 (1 x 2 )2(1 x 2 )( 2x) (1 x 2 ) 4 = 2x(1 x2 )[(1 x 2 ) (1 x 2 )2] (1 x 2 ) 4 = 2x[3 x2 ] Derivuje podíl podle (1 vzorce x 2 ) 3 pro derivaci podílu. = 2 x(x2 3) Jmenovatel derivujeme (1 x 2 jako ) 3 složenou funkci. Tím se nezbavíme možnosti vytknout v čitateli a zkrátit zlomek. c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x 1,2 = ±1 Vytkneme ( 1 x y 2 = (1 x 2 ) 2 ) = 2x(1 x2 ) 2 (1 x 2 )2(1 x 2 )( 2x) (1 x 2 ) 4 = 2x(1 x2 )[(1 x 2 ) (1 x 2 )2] (1 x 2 ) 4 = 2x[3 x2 ] (1 x 2 ) 3 = 2 x(x2 3) (1 x 2 ) 3 c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x 1,2 = ±1 ( 1 x y 2 = (1 x 2 ) 2 ) = 2x(1 x2 ) 2 (1 x 2 )2(1 x 2 )( 2x) (1 x 2 ) 4 = 2x(1 x2 )[(1 x 2 ) (1 x 2 )2] (1 x 2 ) 4 = 2x[3 x2 ] (1 x 2 ) 3 = 2 x(x2 3) (1 x 2 ) 3 Zelené části se zkrátí. Zjednodušíme výraz v hranaté závorce. c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x 1,2 = ±1 ( 1 x y 2 = (1 x 2 ) 2 ) = 2x(1 x2 ) 2 (1 x 2 )2(1 x 2 )( 2x) (1 x 2 ) 4 = 2x(1 x2 )[(1 x 2 ) (1 x 2 )2] (1 x 2 ) 4 = 2x[3 x2 ] (1 x 2 ) 3 = 2 x(x2 3) (1 x 2 ) 3 c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x 1,2 = ±1 y = 2 x(x2 3) (1 x 2 ) 3 2 x(x2 3) (1 x 2 ) 3 = x(x2 3) = x 3 =, x 4 = 3, x 5 = 3 in. 3 in. 3 Vyřešíme y =. c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x 1,2 = ±1 y = 2 x(x2 3) (1 x 2 ) 3 2 x(x2 3) (1 x 2 ) 3 = x(x2 3) = x 3 =, x 4 = 3, x 5 = 3 in. 3 in. 3 Zlomek je nulový, je-li nulový jeho čitatel. c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x 1,2 = ±1 y = 2 x(x2 3) (1 x 2 ) 3 2 x(x2 3) (1 x 2 ) 3 = x(x2 3) = x 3 =, x 4 = 3, x 5 = 3 in. 3 in. 3 Jsoudvěmožnosti:buď x =,nebo x 2 3 =.Druházmožnostívedena rovnici x 2 = 3 x = ± 3. c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x 1,2 = ±1 y = 2 x(x2 3) (1 x 2 ) 3 2 x(x2 3) (1 x 2 ) 3 = x(x2 3) = x 3 =, x 4 = 3, x 5 = 3 in. 3 in. 3 Vyznačíme body na osu x. Nejsou zde žádné body nespojitosti. c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x ց 1,2 = ±1 minր MAX ց 1 1 y = 2 x(x2 3) (1 x 2 ) 3 2 x(x2 3) (1 x 2 ) 3 = x(x2 3) = x 3 =, x 4 = 3, x 5 = 3 in. 3 in. 3 Testujeme x = 2. y 2(4 3) (2) = 2 kladnáhodnota <. c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x ց 1,2 = ±1 minր MAX ց 1 1 y = 2 x(x2 3) (1 x 2 ) 3 2 x(x2 3) (1 x 2 ) 3 = x(x2 3) = x 3 =, x 4 = 3, x 5 = 3 in. 3 in. 3 Testujeme x = 1.Funkcejevtomtoboděkonvexní,protožejezde lokální minimum. c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x ց 1,2 = ±1 minր MAX ց 1 1 y = 2 x(x2 3) (1 x 2 ) 3 2 x(x2 3) (1 x 2 ) 3 = x(x2 3) = x 3 =, x 4 = 3, x 5 = 3 in. 3 in. 3 Vbodě x = 3jeinflexe.Funkčníhodnotaje y( 3) = 3 1 3.43. c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x ց 1,2 = ±1 minր MAX ց 1 1 y = 2 x(x2 3) (1 x 2 ) 3 2 x(x2 3) (1 x 2 ) 3 = x(x2 3) = x 3 =, x 4 = 3, x 5 = 3 in. 3 in. 3 Testujeme x = 1.Funkcejevtomtoboděkonkávní,protožejezdelokální maximum. c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x ց 1,2 = ±1 minր MAX ց 1 1 y = 2 x(x2 3) (1 x 2 ) 3 2 x(x2 3) (1 x 2 ) 3 = x(x2 3) = x 3 =, x 4 = 3, x 5 = 3 in. 3 in. 3 Testujeme x = 2. Dostáváme y 2(4 3) (2) = 2 něcokladného >. c Robert Mařík, 26

y = x 1 x 2 D(f ) = R;lichá; y = 1 x2 (1 x 2 ) 2; x ց 1,2 = ±1 minր MAX ց 1 1 y = 2 x(x2 3) (1 x 2 ) 3 2 x(x2 3) (1 x 2 ) 3 = x(x2 3) = x 3 =, x 4 = 3, x 5 = 3 in. 3 in. 3 Inflexevbodě x = 3.Funkčníhodnotaje y( 3 3) = 1 3.43. c Robert Mařík, 26

ց minր MAX ց 1 1 in. 3 in. 3 f () = f (± ) = f (±1) = ± 1 2 f (± 3) ±.433 Vypíšeme si nejdůležitější výsledky. c Robert Mařík, 26

ց minր MAX ց 1 1 in. 3 in. 3 f () = f (± ) = f (±1) = ± 1 2 y f (± 3) ±.433 3 1 1 3 x Zakreslíme souřadný systém. c Robert Mařík, 26

ց minր MAX ց 1 1 in. 3 in. 3 f () = f (± ) = f (±1) = ± 1 2 y f (± 3) ±.433 3 1 1 3 x Vbodě x = jeprůsečíksosou x.funkčníhodnotysevtomtoboděmění z kladných na záporné. c Robert Mařík, 26

ց minր MAX ց 1 1 in. 3 in. 3 f () = f (± ) = f (±1) = ± 1 2 y f (± 3) ±.433 3 1 1 3 x Zachytíme informaci o vodorovné tečně v ±. Dáváme si pozor na znaménko funkce, musíme graf správně nakreslit nad nebo pod asymptotu. c Robert Mařík, 26

ց minր MAX ց 1 1 in. 3 in. 3 f () = f (± ) = f (±1) = ± 1 2 y f (± 3) ±.433 3 1 1 3 x c Robert Mařík, 26

ց minր MAX ց 1 1 in. 3 in. 3 f () = f (± ) = f (±1) = ± 1 2 y f (± 3) ±.433 3 1 1 3 x c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; y = 3x 1 x 3 = 3x 1 = x = 1 3 1 3 x ± 3x 1 x x 3 = 1 = 3x 1 = 1 x = 3x 1 x 3 = x ± 3 x 2 = 3 = x 3 c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; y = 3x 1 x 3 = 3x 1 = x = 1 3 1 3 3x 1 x x 3 = 1 = Určíme definiční obor. 3x 1 x x 3 = 1 = Ve jmenovateli nesmí 3x být 1nula. 3 x ± x 3 = x ± x 2 = 3 = c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; y = 3x 1 x 3 = 3x 1 = x = 1 3 1 3 3x 1 x x 3 = 1 = 3x 1 x x 3 = 1 = 3x 1 3 Určímeprůsečíksosou xjakořešenírovnice x ± x 3 = x ± x 2 y = 3. = c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; y = 3x 1 x 3 = 3x 1 = x = 1 3 1 3 x ± 3x 1 x x 3 = 1 = 3x 1 = 1 x = 3x 1 x 3 = x ± 3 x 2 = 3 = x 3 c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; y = 3x 1 x 3 = 3x 1 = x = 1 3 1 3 x ± 3x 1 x x 3 = 1 = 3x 1 = 1 x = 3x 1 x 3 = x ± 3 x 2 = 3 = x 3 c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; y = 3x 1 x 3 = 3x 1 = x = 1 3 1 3 3x 1 x x 3 = 1 = 3x 1 x x 3 = 1 = Funkcemásosou xjedinýprůsečík 3x 1 3 x ± x 3 = x = 1 x ± x3 2 = 3 = c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; 1 3 1 3 x ± 3x 1 x x 3 = 1 = 3x 1 = 1 x = 3x 1 x 3 Určíme znaménka funkce. x 3 = x ± 3 x 2 = 3 = Rozdělíme osu x pomocí průsečíků a bodů nespojitosti) na podintervaly, kde se znaménko y = 3x3 zachovává. (3x 1)3x 2 3x (x 2 (3x 1) (x 3 ) 2 = x 6 c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; 1 3 1 3 x ± 3x 1 x x 3 = 1 = 3x 1 = 1 x = 3x 1 x 3 x 3 = x ± 3 x 2 = 3 = Uvažujme interval zcela vlevo. Zvolme x = 1 a vypočteme ) y(1) = 3 1 = y = 3x3 (3x 1)3x 2 3x (x 2 >. 1 (3x 1) (x 3 ) 2 = x 6 c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; 1 3 x ± 3x 1 x x 3 = 1 = 3x 1 = 1 x = 3x 1 x 3 x 3 = x ± 3 x 2 = 3 = Uvažujmeprostředníinterval,zvolme x = 1 4 avypočteme 1 3 1 4 1 64 y( 1 y = 3x3 4 ) = 3 4 1 (3x 1 = 64 1)3x 2 (x 3 ) 2 = 3x (x 2 = 16 <. ) (3x 1) c Robert Mařík, 26 x 6

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; 1 3 1 3 x ± 3x 1 x x 3 = 1 = 3x 1 = 1 x = 3x 1 x 3 x 3 = x ± 3 x 2 = 3 = V posledním intervalu zvolme x = 1 a vypočteme ) y(1) = 3 1 y = 3x3 (3x 1)3x 2 = 3x 4 (x 2 >. 1 (3x 1) (x 3 ) 2 = x 6 c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; 1 3 x ± 3x 1 x x 3 = 1 = 3x 1 = 1 x = 3x 1 x 3 x 3 = x ± 3 x 2 = 3 = 1 3 ) y = 3x3 (3x 1)3x 2 3x (x 2 (3x 1) Najdeme jednostranné ity (x 3 v ) 2 bodech = nespojitosti. x 6 c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; 1 3 x ± 3x 1 x x 3 = 1 = 3x 1 = 1 x = 3x 1 x 3 x 3 = x ± 3 x 2 = 3 = 1 3 ) y = 3x3 (3x 1)3x 2 3x (x 2 (3x 1) Dosazení x = vedekvýrazutypu nenulovývýraz (x 3 ) 2 =. nula x 6 c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; 1 3 1 3 x ± 3x 1 x x 3 = 1 = 3x 1 = 1 x = 3x 1 x 3 x 3 = x ± 3 x 2 = 3 = Z přednášky víme, že jednostranné ity jsou nevlastní. Schéma se znaménkem funkce umožňuje odhalit, zda) se funkce blíží k plus nebo y minus = 3x3 nekonečnu. (3x 1)3x 2 3x (x 2 (3x 1) (x 3 ) 2 = x 6 c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; 1 3 x ± 3x 1 x x 3 = 1 = 3x 1 = 1 x = 3x 1 x 3 x 3 = x ± 3 x 2 = 3 = 1 3 y = 3x3 (3x 1)3x 2 Určíme ity v nevlastních (x bodech. 3 ) 2 = ) 3x (x 2 (3x 1) c Robert Mařík, 26 x 6

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; 1 3 x ± 3x 1 x x 3 = 1 = 3x 1 = 1 x = 3x 1 x 3 x 3 = x ± 3 x 2 = 3 = 1 3 ) Víme, že pouze vedoucí y = 3x3 členy (3x jsou 1)3x podstatné 2 3x (x 2 v itě (3x tohoto 1) typu a ostatní členy můžeme vynechat. (x 3 ) 2 = x 6 c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; 1 3 x ± 3x 1 x x 3 = 1 = 3x 1 = 1 x = 3x 1 x 3 x 3 = x ± 3 x 2 = 3 = 1 3 Zkrátíme x. y = 3x3 (3x 1)3x 2 (x 3 ) 2 = ) 3x (x 2 (3x 1) c Robert Mařík, 26 x 6

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; 1 3 x ± 3x 1 x x 3 = 1 = 3x 1 = 1 x = 3x 1 x 3 x 3 = x ± 3 x 2 = 3 = 1 3 Dosadíme. y = 3x3 (3x 1)3x 2 (x 3 ) 2 = ) 3x (x 2 (3x 1) c Robert Mařík, 26 x 6

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; 1 3 x ± 3x 1 x x 3 = 1 = 3x 1 = 1 x = 3x 1 x 3 x 3 = x ± 3 x 2 = 3 = 1 3 ) Limita je vypočtena. y = 3x3 (3x 1)3x 2 3x (x 2 (3x 1) Funkcemávodorovnouasymptotu (x 3 ) 2 y = = v±. x 6 c Robert Mařík, 26

( 2x 1 ) 2x 4 (2x 1)4x 3 c Robert Mařík, 26 y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; 1 3 y = 3x3 (3x 1)3x 2 (x 3 ) 2 = y (x) = 3 2x 1 x 4 ; x 1 = 1 2 ) 3x (x 2 (3x 1) = 3 x 3x 1 x 4 = 3 2x 1 x 4 = 3 2x 1 x 4 x 6 ր MAX ց 1 2 ց ր MAX ց 1 2 ց

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; 1 3 y = 3x3 (3x 1)3x 2 (x 3 ) 2 = y (x) = 3 2x 1 x 4 ; x 1 = 1 2 ) 3x (x 2 (3x 1) = 3 x 3x 1 x 4 = 3 2x 1 x 4 = 3 2x 1 x 4 x 6 ր MAX ց 1 2 ց Derivujeme ր MAX ցpodíl. ց 1 2 ( u v ) = u v uv v 2 ( 2x 1 ) 2x 4 (2x 1)4x 3 c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; 1 3 y = 3x3 (3x 1)3x 2 (x 3 ) 2 = y (x) = 3 2x 1 x 4 ; x 1 = 1 2 ) 3x (x 2 (3x 1) = 3 x 3x 1 x 4 = 3 2x 1 x 4 = 3 2x 1 x 4 x 6 ր MAX ց 1 2 ց ր MAX ց ց 1 2 Vytknutím rozložíme na součin. ( ) 2x 1 2x 4 (2x 1)4x 3 c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; 1 3 y = 3x3 (3x 1)3x 2 (x 3 ) 2 = y (x) = 3 2x 1 x 4 ; x 1 = 1 2 ) 3x (x 2 (3x 1) = 3 x 3x 1 x 4 = 3 2x 1 x 4 = 3 2x 1 x 4 x 6 ր ր Zkrátíme. MAX ց ց Roznásobímezávorku. 1 2 MAX ց 1 2 ց ( 2x 1 ) 2x 4 (2x 1)4x 3 c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; 1 3 y = 3x3 (3x 1)3x 2 (x 3 ) 2 = y (x) = 3 2x 1 x 4 ; x 1 = 1 2 ) 3x (x 2 (3x 1) = 3 x 3x 1 x 4 = 3 2x 1 x 4 = 3 2x 1 x 4 x 6 ր MAX ց 1 2 ց ր MAX ց ց 1 2 Zjednodušíme. ( 2x 1 ) 2x 4 (2x 1)4x 3 c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; 1 3 y = 3x3 (3x 1)3x 2 (x 3 ) 2 = y (x) = 3 2x 1 x 4 ; x 1 = 1 2 ) 3x (x 2 (3x 1) = 3 x 3x 1 x 4 = 3 2x 1 x 4 = 3 2x 1 x 4 x 6 ր MAX ց 1 2 ց ր MAX ց ց 1 2 Máme derivaci. ( 2x 1 ) 2x 4 (2x 1)4x 3 c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; y (x) = 3 2x 1 x 4 ; x 1 = 1 2 1 3 ր MAX ց 1 2 ց ր MAX ց 1 2 ց Máme derivaci. ( ) 2x 1 y = 3 x 4 = 3 2x4 (2x 1)4x 3 (x 4 ) 2 = 3 2x4 8x 4 4x 3 x 8 = 3 6x4 4x 3 x 8 = 6 3x4 2x 3 (3x 2)x3 x 8 = 6 x 8 c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; y (x) = 3 2x 1 x 4 ; x 1 = 1 2 1 3 ր MAX ց 1 2 ց ր MAX ց 1 2 ց ( ) 2x 1 y = 3 x 4 = 3 2x4 (2x 1)4x 3 (x 4 ) 2 = 3 2x4 8x 4 4x 3 x 8 = 3 6x4 4x 3 x 8 = 6 3x4 2x 3 (3x 2)x3 Rovnice y = jeekvivalentnírovnici x 8 = 6 2x x 8 1 =. c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; y (x) = 3 2x 1 x 4 ; x 1 = 1 2 1 3 ր MAX ց 1 2 ց ր MAX ց 1 2 ց ( ) 2x 1 y = 3 x 4 = 3 2x4 (2x 1)4x 3 (x 4 ) 2 = 3 2x4 8x 4 4x 3 x 8 = 3 6x4 4x 3 x 8 = 6 3x4 2x 3 (3x 2)x3 Vyznačíme stacionární bod x 8 a bod= nespojitosti 6 x 8 na osu x. c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; y (x) = 3 2x 1 x 4 ; x 1 = 1 2 1 3 ր MAX ց 1 2 ց ր MAX ց 1 2 ց ( ) 2x 1 y = 3 x 4 = 3 2x4 (2x 1)4x 3 (x 4 ) 2 = 3 2x4 8x 4 4x 3 x 8 = 3 6x4 4x 3 x 8 y (1) = 3 2 1 = 6 = 3x4 3 > 2x 3 (3x 2)x3 1 x 8 = 6 x 8 c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; y (x) = 3 2x 1 x 4 ; x 1 = 1 2 1 3 ր MAX ց 1 2 ց ր MAX ց 1 2 ց ( ) 2x 1 y = 3 x 4 = 3 2x4 (2x 1)4x 3 (x 4 ) 2 = 3 2x4 8x 4 4x 3 x 8 = 3 6x4 4x 3 x 8 y ( 1 = 6 3x4 2x 3 (3x 2)x3 3 ) <,protožefunkceměníznaménkozkladnéhonazáporné. x 8 = 6 x 8 c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; y (x) = 3 2x 1 x 4 ; x 1 = 1 2 1 3 ր MAX ց 1 2 ց ր MAX ց 1 2 ց ( ) 2x 1 y = 3 x 4 = 3 2x4 (2x 1)4x 3 (x 4 ) 2 Funkcemálokálníminimumvbodě = 3 2x4 8x 4 x 4x= 3 1 x 8 = 3 6x4 4x 3 2.Funkčníhodnotaje x 8 y( 1 = 6 3x4 2x 3 (3x 2)x3 2 ) = 3 2 1 1 = 1 2 8 1 = 4. 8 x 8 = 6 x 8 c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; y (x) = 3 2x 1 x 4 ; x 1 = 1 2 1 3 ր MAX ց 1 2 ց ր MAX ց 1 2 ց ( ) 2x 1 y = 3 x 4 = 3 2x4 (2x 1)4x 3 (x 4 ) 2 = 3 2x4 8x 4 4x 3 x 8 = 3 6x4 4x 3 x 8 y (1) = 3 3 = 6 3x4 2x 3 (3x 2)x3 1 = 9 < x 8 = 6 x 8 c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; y (x) = 3 2x 1 x 4 ; 1 2 1 3 ր MAX ց ց ( ) 2x 1 y = 3 x 4 = 3 2x4 (2x 1)4x 3 (x 4 ) 2 = 3 2x4 8x 4 4x 3 x 8 = 3 6x4 4x 3 x 8 = 6 3x4 2x 3 x 8 = 6 = 6 3x 2 x 5 y = 6 3x 2 x 5 ; x 2 = 2 3 (3x 2)x3 x 8 in. c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; y (x) = 3 2x 1 x 4 ; 1 2 1 3 ր MAX ց ց ( ) 2x 1 y = 3 x 4 = 3 2x4 (2x 1)4x 3 (x 4 ) 2 = 3 2x4 8x 4 4x 3 x 8 = 3 6x4 4x 3 x 8 = 6 3x4 2x 3 x 8 = 6 = 6 3x 2 x 5 y = 6 3x 2 x 5 ; x 2 = 2 3 (3x 2)x3 x 8 in. c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; y (x) = 3 2x 1 x 4 ; 1 2 1 3 ր MAX ց ց ( ) 2x 1 y = 3 x 4 = 3 2x4 (2x 1)4x 3 (x 4 ) 2 = 3 2x4 8x 4 4x 3 x 8 = 3 6x4 4x 3 x 8 = 6 3x4 2x 3 x 8 = 6 = 6 3x 2 x 5 y = 6 3x 2 x 5 ; x 2 = 2 3 (3x 2)x3 x 8 in. c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; y (x) = 3 2x 1 x 4 ; 1 2 1 3 ր MAX ց ց ( ) 2x 1 y = 3 x 4 = 3 2x4 (2x 1)4x 3 (x 4 ) 2 = 3 2x4 8x 4 4x 3 x 8 = 3 6x4 4x 3 x 8 = 6 3x4 2x 3 x 8 = 6 = 6 3x 2 x 5 y = 6 3x 2 x 5 ; x 2 = 2 3 (3x 2)x3 x 8 in. c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; y (x) = 3 2x 1 x 4 ; 1 2 1 3 ր MAX ց ց ( ) 2x 1 y = 3 x 4 = 3 2x4 (2x 1)4x 3 (x 4 ) 2 = 3 2x4 8x 4 4x 3 x 8 = 3 6x4 4x 3 x 8 = 6 3x4 2x 3 x 8 = 6 = 6 3x 2 x 5 y = 6 3x 2 x 5 ; x 2 = 2 3 (3x 2)x3 x 8 in. c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; y (x) = 3 2x 1 x 4 ; 1 2 1 3 ր MAX ց ց ( ) 2x 1 y = 3 x 4 = 3 2x4 (2x 1)4x 3 (x 4 ) 2 = 3 2x4 8x 4 4x 3 x 8 = 3 6x4 4x 3 x 8 = 6 3x4 2x 3 x 8 = 6 = 6 3x 2 x 5 y = 6 3x 2 x 5 ; x 2 = 2 3 (3x 2)x3 x 8 in. c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; y (x) = 3 2x 1 x 4 ; 1 2 1 3 ր MAX ց ց ( ) 2x 1 y = 3 x 4 = 3 2x4 (2x 1)4x 3 (x 4 ) 2 = 3 2x4 8x 4 4x 3 x 8 = 3 6x4 4x 3 x 8 = 6 3x4 2x 3 x 8 = 6 = 6 3x 2 x 5 y = 6 3x 2 x 5 ; x 2 = 2 3 (3x 2)x3 x 8 in. c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; y (x) = 3 2x 1 x 4 ; y = 6 3x 2 x 5 ; x 2 = 2 3 1 2 1 3 ր MAX ց ց in. 2 3 c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; y (x) = 3 2x 1 x 4 ; y = 6 3x 2 x 5 ; x 2 = 2 3 1 2 1 3 ր MAX ց ց in. 2 3 y = pro 3x 2 =,t.j. x = 2 3. c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; y (x) = 3 2x 1 x 4 ; y = 6 3x 2 x 5 ; x 2 = 2 3 1 2 1 3 ր MAX ց ց in. 2 3 c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; y (x) = 3 2x 1 x 4 ; y = 6 3x 2 x 5 ; x 2 = 2 3 1 2 1 3 ր MAX ց ց in. 2 3 y (1) = 6 1 1 = 6 > c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; y (x) = 3 2x 1 x 4 ; y = 6 3x 2 x 5 ; x 2 = 2 3 1 2 1 3 ր MAX ց ց in. 2 3 y ( 1 3 ) = 61 2 1 3 5 < c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; y (x) = 3 2x 1 x 4 ; y = 6 3x 2 x 5 ; x 2 = 2 3 1 2 1 3 ր MAX ց ց in. 2 3 Inflexníbod x = 2 3. y(2 3 ) = 2 1 25 3 5 3.375 c Robert Mařík, 26

y = 3x 1 x 3 D(f ) = R \ {}; y (x) = 3 2x 1 x 4 ; y = 6 3x 2 x 5 ; x 2 = 2 3 1 2 1 3 ր MAX ց ց in. 2 3 y (1) = 6 5 1 = 3 > c Robert Mařík, 26

1 3 ր MAX ց 1 2 ց in. 2 3 f ( 1 3 ) = f ( 2 3 ) 3.4 f () =, f () = f ( 1 2 ) = 4 f (± ) =, Shrneme dosažené výsledky. c Robert Mařík, 26

1 3 ր MAX ց 1 2 ց in. 2 3 f ( 1 3 ) = f ( 2 3 ) 3.4 f () =, f () = f ( 1 2 ) = 4 f (± ) =, y 2 3 1 2 1 3 x c Robert Mařík, 26

1 3 ր MAX ց 1 2 ց in. 2 3 f ( 1 3 ) = f ( 2 3 ) 3.4 f () =, f () = f ( 1 2 ) = 4 f (± ) =, y 2 3 1 2 1 3 x c Robert Mařík, 26

1 3 ր MAX ց 1 2 ց in. 2 3 f ( 1 3 ) = f ( 2 3 ) 3.4 f () =, f () = f ( 1 2 ) = 4 f (± ) =, y 2 3 1 2 1 3 x c Robert Mařík, 26

1 3 ր MAX ց 1 2 ց in. 2 3 f ( 1 3 ) = f ( 2 3 ) 3.4 f () =, f () = f ( 1 2 ) = 4 f (± ) =, y 2 3 1 2 1 3 x c Robert Mařík, 26

1 3 ր MAX ց 1 2 ց in. 2 3 f ( 1 3 ) = f ( 2 3 ) 3.4 f () =, f () = f ( 1 2 ) = 4 f (± ) =, y 2 3 1 2 1 3 x c Robert Mařík, 26

1 3 ր MAX ց 1 2 ց in. 2 3 f ( 1 3 ) = f ( 2 3 ) 3.4 f () =, f () = f ( 1 2 ) = 4 f (± ) =, y 2 3 1 2 1 3 x c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x y() = 2( 1) ( 1) 2 = 2 2(x 2 x 1) (x 1) 2 = x 2 x 1 = 1 2(x 2 x 1) x 1 (x 1) 2 = 2 = 2(x 2 x 1) x 1 (x 1) 2 = 2 = c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x y() = 2( 1) ( 1) 2 = 2 2(x 2 x 1) (x 1) 2 = x 2 x 1 = Určíme definiční obor z podmínky 1 Platí 2(x 2 x 1) x 1 x 1 (x 1) 2 = 2. = 2(x 2 x 1) x x 1 (x 1) 2 = 2 1. = c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x y() = 2( 1) ( 1) 2 = 2 2(x 2 x 1) (x 1) 2 = x 2 x 1 = 1 2(x 2 x 1) Určíme průsečík s osou y. x 1 (x 1) 2 = 2 = Dosadíme x = 2(x ahledáme 2 x 1) y(). x 1 (x 1) 2 = 2 = c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x 2(x 2 x 1) (x 1) 2 = x 2 x 1 = 1 2(x 2 x 1) x 1 (x 1) 2 = 2 = Určíme průsečík 2(xs 2 osou x x. 1) x 1 (x 1) 2 = 2 = Dosadíme y = ařešímerovnici 2(x 2 x 1) 2x 2 x ± (x 1) 2 = x ± x 2 = 2 1 = 2 x ± c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x 2(x 2 x 1) (x 1) 2 = x 2 x 1 = 1 2(x 2 x 1) x 1 (x 1) 2 = 2 = 2(x 2 x 1) x 1 (x 1) 2 = 2 = Čitatel musí být nula. 2(x 2 x 1) x ± (x 1) 2 = x ± x 2 x ± c Robert Mařík, 26 2x 2 = 2 1 = 2

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x 2(x 2 x 1) (x 1) 2 = x 2 x 1 = Tato kvadratická rovnice nemá řešení, 1protože ze vzorce 2(x 2 x 1) x x 1 (x 1) 2 = 2 1,2 = b ± b 2 4ac 2a = Obdržíme záporný diskriminant. 2(x 2 x 1) x 1 (x 1) 2 = 2 = D = b 2 4ac = 1 4.1.1 = 3 < 2(x 2 x 1) 2x 2 2 x ± (x 1) 2 = x ± x 2 = x ± 1 = 2 c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x 1 2(x 2 x 1) x 1 (x 1) 2 = 2 = 2(x 2 x 1) x 1 (x 1) 2 = 2 = 2(x 2 x 1) 2x 2 x ± (x 1) 2 = x ± x 2 2 = x ± 1 = 2 ( x y 2 ) x 1 = 2 (x 1) Nakreslímeosu xabodnespojitosti 2 x = 1. (2x 1)(x 1) 2 (x 2 x 1)2(x 1)(1 ) c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x 1 2(x 2 x 1) x 1 (x 1) 2 = 2 = 2(x 2 x 1) x 1 (x 1) 2 = 2 = 2(x 2 x 1) 2x 2 x ± (x 1) 2 = x ± x 2 2 = x ± 1 = 2 ( x y 2 ) x 1 = 2 (x 1) Víme,že y() = 2 >.Funkcejekladnána 2 (, 1). (2x 1)(x 1) 2 (x 2 x 1)2(x 1)(1 ) c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x 1 2(x 2 x 1) x 1 (x 1) 2 = 2 = 2(x 2 x 1) x 1 (x 1) 2 = 2 = 2(x 2 x 1) 2x 2 x ± (x 1) 2 = x ± x 2 2 = x ± 1 = 2 ( x y 2 ) x 1 = 2 2(4 2 1) Vypočteme y(2) = (x 1) (2 1) 2 2 >.Funkcejekladnána (1, ). (2x 1)(x 1) 2 (x 2 x 1)2(x 1)(1 ) c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x 1 2(x 2 x 1) x 1 (x 1) 2 = 2 = 2(x 2 x 1) x 1 (x 1) 2 = 2 = 2(x 2 x 1) 2x 2 x ± (x 1) 2 = x ± x 2 2 = x ± 1 = 2 ( x y 2 ) x 1 = 2 (x 1) Určíme jednostranné ity v 2 bodě nespojitosti (2x 1)(x 1) 2 (x 2 x 1)2(x 1)(1 ) c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x 1 2(x 2 x 1) x 1 (x 1) 2 = 2 = 2(x 2 x 1) x 1 (x 1) 2 = 2 = 2(x 2 x 1) 2x 2 x ± (x 1) 2 = x ± x 2 2 = x ± 1 = 2 ( x y 2 ) x 1 = 2 (x 1) 2 Dosadíme x = 1. (2x 1)(x 1) 2 (x 2 x 1)2(x 1)(1 ) c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x 1 2(x 2 x 1) x 1 (x 1) 2 = 2 = 2(x 2 x 1) x 1 (x 1) 2 = 2 = 2(x 2 x 1) 2x 2 x ± (x 1) 2 = x ± x 2 2 = x ± 1 = 2 ( x y 2 ) x 1 = 2 (x 1) Odvodíme výsledek. 2 (2x 1)(x 1) 2 (x 2 x 1)2(x 1)(1 ) c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x 1 2(x 2 x 1) x 1 (x 1) 2 = 2 = 2(x 2 x 1) x 1 (x 1) 2 = 2 = 2(x 2 x 1) 2x 2 x ± (x 1) 2 = x ± x 2 2 = x ± 1 = 2 ( x y 2 ) x 1 = 2 (x 1) Určíme ity v ±. 2 (2x 1)(x 1) 2 (x 2 x 1)2(x 1)(1 ) c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x 1 2(x 2 x 1) x 1 (x 1) 2 = 2 = 2(x 2 x 1) x 1 (x 1) 2 = 2 = 2(x 2 x 1) 2x 2 x ± (x 1) 2 = x ± x 2 2 = x ± 1 = 2 ( x y 2 ) x 1 = 2 (x 1) Uvažujeme jenom vedoucí členy. 2 (2x 1)(x 1) 2 (x 2 x 1)2(x 1)(1 ) c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x 1 2(x 2 x 1) x 1 (x 1) 2 = 2 = 2(x 2 x 1) x 1 (x 1) 2 = 2 = 2(x 2 x 1) 2x 2 x ± (x 1) 2 = x ± x 2 2 = x ± 1 = 2 ( x y 2 ) x 1 Funkcemákladnouituv±.Vodorovnápřímka = 2 (x 1) 2 y = 2jeasymptotou kegrafuvbodech ±. (2x 1)(x 1) 2 (x 2 x 1)2(x 1)(1 ) c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x ( x y 2 x 1 = 2 (x 1) 2 ) = 2 (2x 1)(x 1)2 (x 2 x 1)2(x 1)(1 ) ((x 1) 2 ) 2 = 2(x 1) (2x 1)(x 1) (x2 x 1)2 (x 1) 4 = 2 2x2 2x x 1 (2x 2 2x 2) (x 1) 3 = 2 x 1 (x 1) 3 = 2 x 1 (x 1) 3 y Vypočteme = 2 x derivaci 1 (x 1) 3; x 1 = 1...lok.minimum, y(1) = 3 2 c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x ( x y 2 x 1 = 2 (x 1) 2 ) = 2 (2x 1)(x 1)2 (x 2 x 1)2(x 1)(1 ) ((x 1) 2 ) 2 = 2(x 1) (2x 1)(x 1) (x2 x 1)2 (x 1) 4 Užijeme= vzorec 2 2x2 pro 2x derivaci x 1 podílu. (2x 2 2x 2) (x 1) 3 = 2 x 1 ( u (x 1) 3 = 2 x ) 1 u v uv = v (x 1) 3 v 2. Užijeme vzorec pro derivaci složené funkce při derivování výrazu (x y = 2 x 1) 2 1. (x 1) 3; x 1 = 1...lok.minimum, y(1) = 3 2 c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x ( x y 2 x 1 = 2 (x 1) 2 ) = 2 (2x 1)(x 1)2 (x 2 x 1)2(x 1)(1 ) ((x 1) 2 ) 2 = 2(x 1) (2x 1)(x 1) (x2 x 1)2 (x 1) 4 = 2 2x2 2x x 1 (2x 2 2x 2) (x 1) 3 = 2 x 1 (x 1) 3 = 2 x 1 (x 1) 3 y Vytkneme = 2 x (x 1 (x 1) 3; 1). x 1 = 1...lok.minimum, y(1) = 3 2 c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x ( x y 2 x 1 = 2 (x 1) 2 ) = 2 (2x 1)(x 1)2 (x 2 x 1)2(x 1)(1 ) ((x 1) 2 ) 2 = 2(x 1) (2x 1)(x 1) (x2 x 1)2 (x 1) 4 = 2 2x2 2x x 1 (2x 2 2x 2) (x 1) 3 = 2 x 1 (x 1) 3 = 2 x 1 (x 1) 3 y Roznásobíme = 2 x 1 závorky (x 1) 3; x 1 = a1...lok.minimum, zkrátíme (x 1). y(1) = 3 2 c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x ( x y 2 x 1 = 2 (x 1) 2 ) = 2 (2x 1)(x 1)2 (x 2 x 1)2(x 1)(1 ) ((x 1) 2 ) 2 = 2(x 1) (2x 1)(x 1) (x2 x 1)2 (x 1) 4 = 2 2x2 2x x 1 (2x 2 2x 2) (x 1) 3 = 2 x 1 (x 1) 3 = 2 x 1 (x 1) 3 y Upravíme = 2 x čitatel. 1 (x 1) 3; x 1 = 1...lok.minimum, y(1) = 3 2 c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x ( x y 2 x 1 = 2 (x 1) 2 ) = 2 (2x 1)(x 1)2 (x 2 x 1)2(x 1)(1 ) ((x 1) 2 ) 2 = 2(x 1) (2x 1)(x 1) (x2 x 1)2 (x 1) 4 = 2 2x2 2x x 1 (2x 2 2x 2) (x 1) 3 = 2 x 1 (x 1) 3 = 2 x 1 (x 1) 3 y Derivace = 2 x je nalezena. 1 (x 1) 3; x 1 = 1...lok.minimum, y(1) = 3 2 c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x y = 2 x 1 (x 1) 3; x 1 = 1...lok.minimum, y(1) = 3 2 2 x 1 (x 1) 3 = x 1 = x = 1 ց min 1 ր 1 ց ( x 1 y = 2 (x 1) Řešímerovnici y =. 3 = 2 1(x 1)3 (x 1)3(x 1) 2 (1 ) ) c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x y = 2 x 1 (x 1) 3; x 1 = 1...lok.minimum, y(1) = 3 2 2 x 1 (x 1) 3 = x 1 = x = 1 ց min 1 ր 1 ց ( x 1 y = 2 (x 1) Čitatel musí být nula. Stacionárním 3 = 2 1(x bodem je tedy x = 1. 1)3 (x 1)3(x 1) 2 (1 ) ) c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x y = 2 x 1 (x 1) 3; x 1 = 1...lok.minimum, y(1) = 3 2 ց min 1 ( ) x 1 y = 2 (x 1) 3 ր 1 = 2 1(x 1)3 (x 1)3(x 1) 2 (1 ) ((x 1) 3 ) 2 2 (x 1) (x 1)3 = 2(x 1) (x 1) 6 = 2 2x 4 (x 1) 4 = 4 x 2 (x 1) 4 Zakreslíme stacionární bod a bod nespojitosti na reálnou osu. x 2 c Robert Mařík, 26 ց

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x y = 2 x 1 (x 1) 3; x 1 = 1...lok.minimum, y(1) = 3 2 ց min 1 ( ) x 1 y = 2 (x 1) 3 ր 1 = 2 1(x 1)3 (x 1)3(x 1) 2 (1 ) ((x 1) 3 ) 2 Určíme y (2). 2 (x 1) (x 1)3 = 2(x 1) (x 1) 6 y (2) = = 2 2 2x2 4 1 (x 1) 4 = 4 x 2 (2 1) 3 = (x 2záp.hodnota 1) záp.hodnota < 4 x 2 c Robert Mařík, 26 ց

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x y = 2 x 1 (x 1) 3; x 1 = 1...lok.minimum, y(1) = 3 2 Určíme y (). x 2 ց min 1 ( ) x 1 y = 2 (x 1) 3 ր 1 = 2 1(x 1)3 (x 1)3(x 1) 2 (1 ) ((x 1) 3 ) 2 ց 2 (x 1) (x 1)3 = 2(x 1) (x 1) 6 y () = 2 2x 1 4 (x 4 4 x 2 ( 1) 3 = 2kladnáhodnota (xzápornáhodnota 1) > 4 c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x y = 2 x 1 (x 1) 3; x 1 = 1...lok.minimum, y(1) = 3 2 ց min 1 ( ) x 1 y = 2 (x 1) 3 ր 1 = 2 1(x 1)3 (x 1)3(x 1) 2 (1 ) ((x 1) 3 ) 2 Lokálníminimumjevbodě 2 (x 1) (x 1)3 = 2(x x 1) = 1.Funkčníhodnotaje (x 1) 6 y(1) = 2 = 2x 2((1)2 4 (x 1) 4 = (1) 4 x 2 1) (1 1) (x 2 = 2.3 1) 4 4 = 3 2. x 2 c Robert Mařík, 26 ց

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x y = 2 x 1 (x 1) 3; x 1 = 1...lok.minimum, y(1) = 3 2 x 2 ց min 1 ( ) x 1 y = 2 (x 1) 3 ր 1 = 2 1(x 1)3 (x 1)3(x 1) 2 (1 ) ((x 1) 3 ) 2 2 (x 1) (x 1)3 = 2(x 1) (x 1) 6 = 2 y (2) 2x = 2 4 2 (x 1) 4 = 4 1x 2 (2 1) (x 3 = 1) 23 4 1 < c Robert Mařík, 26 ց

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x y = 2 x 1 (x 1) 3; x 1 = 1...lok.minimum, y(1) = 3 2 y = 4 x 2 (x 1) 4; x 2 = 2 ( ) x 1 y = 2 (x 1) 3 Vypočteme druhou derivaci. = 2 1(x 1)3 (x 1)3(x 1) 2 (1 ) ((x 1) 3 ) 2 2 (x 1) (x 1)3 = 2(x 1) (x 1) 6 = 2 2x 4 (x 1) 4 = 4 x 2 (x 1) 4 4 x 2 4 = c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x y = 2 x 1 (x 1) 3; x 1 = 1...lok.minimum, y(1) = 3 2 ( ) x 1 y = 2 (x 1) 3 = 2 1(x 1)3 (x 1)3(x 1) 2 (1 ) ((x 1) 3 ) 2 2 (x 1) (x 1)3 = 2(x 1) (x 1) 6 = 2 2x 4 (x 1) 4 = 4 x 2 (x 1) 4 y Použijeme = 4 x 2 (x 1) 4; x pravidlo pro derivaci podílu. 2 = 2 Jmenovatel budeme derivovat jako složenou funkci. 4 x 2 4 = c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x y = 2 x 1 (x 1) 3; x 1 = 1...lok.minimum, y(1) = 3 2 y = 4 x 2 (x 1) 4; x 2 = 2 ( ) x 1 y = 2 (x 1) 3 Vytkneme (x 1) 2 včitateli. = 2 1(x 1)3 (x 1)3(x 1) 2 (1 ) ((x 1) 3 ) 2 2 (x 1) (x 1)3 = 2(x 1) (x 1) 6 = 2 2x 4 (x 1) 4 = 4 x 2 (x 1) 4 4 x 2 4 = c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x y = 2 x 1 (x 1) 3; x 1 = 1...lok.minimum, y(1) = 3 2 y = 4 x 2 (x 1) 4; x 2 = 2 Upravíme. ( ) x 1 y = 2 (x 1) 3 = 2 1(x 1)3 (x 1)3(x 1) 2 (1 ) ((x 1) 3 ) 2 2 (x 1) (x 1)3 = 2(x 1) (x 1) 6 = 2 2x 4 (x 1) 4 = 4 x 2 (x 1) 4 4 x 2 4 = c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x y = 2 x 1 (x 1) 3; x 1 = 1...lok.minimum, y(1) = 3 2 y = 4 x 2 (x 1) 4; x 2 = 2 ( ) x 1 y = 2 (x 1) 3 = 2 1(x 1)3 (x 1)3(x 1) 2 (1 ) ((x 1) 3 ) 2 2 (x 1) (x 1)3 = 2(x 1) (x 1) 6 = 2 2x 4 (x 1) 4 = 4 x 2 (x 1) 4 4 x 2 4 = Obdrželi jsme druhou derivaci. c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x y = 2 x 1 (x 1) 3; x 1 = 1...lok.minimum, y(1) = 3 2 y = 4 x 2 (x 1) 4; x 2 = 2 4 x 2 (x 1) 4 = x 2 = x = 2 in. 2 1 Řešíme y =. c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x y = 2 x 1 (x 1) 3; x 1 = 1...lok.minimum, y(1) = 3 2 y = 4 x 2 (x 1) 4; x 2 = 2 4 x 2 (x 1) 4 = x 2 = x = 2 in. 2 1 Jedinéřešeníje x = 2. c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x y = 2 x 1 (x 1) 3; x 1 = 1...lok.minimum, y(1) = 3 2 y = 4 x 2 (x 1) 4; x 2 = 2 in. 2 1 Budeme určovat intervaly konvexnosti a konkavity. Zakreslíme bod, kde je druhá derivace nulová a bod nespojitosti na reálnou osu. c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x y = 2 x 1 (x 1) 3; x 1 = 1...lok.minimum, y(1) = 3 2 y = 4 x 2 (x 1) 4; x 2 = 2 in. 2 1 y 3 2 (3) = 4 kladnáhodnota < c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x y = 2 x 1 (x 1) 3; x 1 = 1...lok.minimum, y(1) = 3 2 y = 4 x 2 (x 1) 4; x 2 = 2 in. 2 1 y 2 () = 4 kladnáhodnota > c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x y = 2 x 1 (x 1) 3; x 1 = 1...lok.minimum, y(1) = 3 2 y = 4 x 2 (x 1) 4; x 2 = 2 in. 2 1 Inflexníbodjevbodě x = 2.Funkčníhodnotaje (Vypočtěte si sami.) y(2) = 14 9. c Robert Mařík, 26

y = 2(x2 x 1) (x 1) 2 D(f ) = R \ {1}; y() = 2;neníprůsečíksosou x y = 2 x 1 (x 1) 3; x 1 = 1...lok.minimum, y(1) = 3 2 y = 4 x 2 (x 1) 4; x 2 = 2 in. 2 1 y 2 1 (2) = 4 kladnáhodnota > c Robert Mařík, 26

ց minր ց 1 1 1 in. 1 2 f () = 2 f (± ) = 2 f (1±) = f (1) = 3 2 f (2) = 14 9 Shrneme dosavadní znalosti. c Robert Mařík, 26

ց minր ց 1 1 1 in. 1 2 f () = 2 f (± ) = 2 f (1±) = f (1) = 3 2 y f (2) = 14 9 2 2 1 1 x Nakreslíme souřadnou soustavu. c Robert Mařík, 26

ց minր ց 1 1 1 in. 1 2 f () = 2 f (± ) = 2 f (1±) = f (1) = 3 2 y f (2) = 14 9 2 2 1 1 x Vyznačíme průsečík s osou y. Funkce v tomto bodě roste. c Robert Mařík, 26

ց minր ց 1 1 1 in. 1 2 f () = 2 f (± ) = 2 f (1±) = f (1) = 3 2 y f (2) = 14 9 2 2 1 1 x Nakreslíme asymptoty. c Robert Mařík, 26

ց minր ց 1 1 1 in. 1 2 f () = 2 f (± ) = 2 f (1±) = f (1) = 3 2 y f (2) = 14 9 2 2 1 1 x Nakreslíme funkci v okolí svislé asymptoty. c Robert Mařík, 26

ց minր ց 1 1 1 in. 1 2 f () = 2 f (± ) = 2 f (1±) = f (1) = 3 2 y f (2) = 14 9 2 2 1 1 x Nakreslíme funkci v okolí vodorovné asymptoty. c Robert Mařík, 26

ց minր ց 1 1 1 in. 1 2 f () = 2 f (± ) = 2 f (1±) = f (1) = 3 2 y f (2) = 14 9 2 2 1 1 x Nakreslíme lokální minimum funkce. c Robert Mařík, 26

ց minր ց 1 1 1 in. 1 2 f () = 2 f (± ) = 2 f (1±) = f (1) = 3 2 y f (2) = 14 9 2 2 1 1 x Hotovo! c Robert Mařík, 26

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = průsečíksx: x = 3 3 x 3 x 3 3 x 2 = 27 = x 3 x 3 3 x 2 = 27 = x 3 27 x 3 3 x 2 = = x 3 27 x 3 3 x 2 = = x ± x 3 3 x 2 = x ± x 3 x 2 = x = x ± y = 3x2 (3 x 2 ) x 3 ( 2x) (3 x 2 ) ( 2 ) x 2 3(3 x 2 ) 2x 2 c Robert Mařík, 26

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = průsečíksx: x = 3 3 x 3 x 3 3 x 2 = 27 = x 3 x 3 3 x 2 = 27 = x 3 27 x 3 3 x 2 = = x 3 27 x 3 3 x 2 = = x ± x 3 3 x 2 = x ± x 3 x 2 = x = x ± Definičníoborurčímezpodmínky y = 3x2 (3 3 x 2 ) x 3 ( 2x) (3 x 2 x 2 ).Dostávámedvabody nespojitosti ± 3. ( 2 ) x 2 3(3 x 2 ) 2x 2 c Robert Mařík, 26

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = průsečíksx: x = 3 3 x 3 x 3 3 x 2 = 27 = x 3 x 3 3 x 2 = 27 = x 3 27 x 3 3 x 2 = = x 3 27 x 3 3 x 2 = = x 3 x ± 3 x 2 = x ± x 2 = Průsečík s osou y má druhou souřadnici x 3 x ± y = 3x2 y() (3= x 2 ) x 3 ( 2x) 3 (3 =. x 2 ) ( 2 ) x 2 3(3 x 2 ) 2x 2 x = c Robert Mařík, 26

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = průsečíksx: x = 3 3 x 3 x 3 3 x 2 = 27 = x 3 x 3 3 x 2 = 27 = x 3 27 x 3 3 x 2 = = x 3 27 x 3 3 x 2 = = x ± x 3 3 x 2 = x ± x 3 x 2 = x = x ± x 3 Řešením rovnice y = 3x2 získávámejedinýprůsečíksosou (3 x 2 ) x 3 ( 2x) x,bod 3 x2 (3 x 2 ) ( 2 x =. ) x 2 3(3 x 2 ) 2x 2 c Robert Mařík, 26

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = průsečíksx: x = 3 3 x 3 x 3 3 x 2 = 27 = x 3 x 3 3 x 2 = 27 = x 3 27 x 3 3 x 2 = = x 3 27 x 3 3 x 2 = = x ± x 3 3 x 2 = x ± x 3 x 2 = x = x ± y = 3x2 (3 x 2 ) x 3 ( 2x) (3 x 2 ) Nulový bod a body nespojitosti ( vyneseme na 2 ) reálnou osu. x 2 3(3 x 2 ) 2x 2 c Robert Mařík, 26

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = průsečíksx: x = 3 3 x 3 x 3 3 x 2 = 27 = x 3 x 3 3 x 2 = 27 = x 3 27 x 3 3 x 2 = = x 3 27 x 3 3 x 2 = = x ± x 3 3 x 2 = x ± x 3 x 2 = x = x ± Platí y(2) = 8 y = 3x2 (3 3 x 2 ) 4 = x 38 > ( 2x) agraffunkcejenadosou xnaintervalu (3 x 2 ) ( (, 2 ) 3). x 2 3(3 x 2 ) 2x 2 c Robert Mařík, 26

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = průsečíksx: x = 3 3 x 3 x 3 3 x 2 = 27 = x 3 x 3 3 x 2 = 27 = x 3 27 x 3 3 x 2 = = x 3 27 x 3 3 x 2 = = x ± x 3 3 x 2 = x ± x 3 x 2 = x = x ± Platí y(1) = 1 y = 3x2 (33 x 2 1 ) = x 1 3 2 ( < 2x) agraffunkcejepodosou xnaintervalu (3 x 2 ) ( ( 2 ) 3, ). x 2 3(3 x 2 ) 2x 2 c Robert Mařík, 26

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = průsečíksx: x = 3 3 x 3 x 3 3 x 2 = 27 = x 3 x 3 3 x 2 = 27 = x 3 27 x 3 3 x 2 = = x 3 27 x 3 3 x 2 = = x ± x 3 3 x 2 = x ± x 3 x 2 = x = x ± Platí y(1) = 1 y = 3x2 (33 x 2 1 ) = 1 x2 3 > ( 2x) agraffunkcejenadosou xnaintervalu (3 x 2 ) ( (, 2 ) 3). x 2 3(3 x 2 ) 2x 2 c Robert Mařík, 26

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = průsečíksx: x = 3 3 x 3 x 3 3 x 2 = 27 = x 3 x 3 3 x 2 = 27 = x 3 27 x 3 3 x 2 = = x 3 27 x 3 3 x 2 = = x ± x 3 3 x 2 = x ± x 3 x 2 = x = x ± Platí y(2) = 8 y = 3x2 (33 x4 2 ) = 8 x 3 < ( 2x) agraffunkcejepodosou xnaintervalu (3 x 2 ) ( ( 3, 2 ) ). x 2 3(3 x 2 ) 2x 2 c Robert Mařík, 26

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = průsečíksx: x = 3 3 x 3 x 3 3 x 2 = 27 = x 3 x 3 3 x 2 = 27 = x 3 27 x 3 3 x 2 = = x 3 27 x 3 3 x 2 = = x ± x 3 3 x 2 = x ± x 3 x 2 = x = x ± y = 3x2 (3 x 2 ) x 3 ( 2x) (3 x 2 ) Budeme zkoumat jednostranné ( ity v bodech 2 ) nespojitosti. x 2 3(3 x 2 ) 2x 2 c Robert Mařík, 26

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = průsečíksx: x = 3 3 x 3 x 3 3 x 2 = 27 = x 3 x 3 3 x 2 = 27 = x 3 27 x 3 3 x 2 = = x 3 27 x 3 3 x 2 = = x ± x 3 3 x 2 = x ± x 3 x 2 = x = x ± Všechnyityjsoutypu y = nenulovývýraz 3x2 (3 x 2 ) a x jednostranné 3 ( 2x) ity jsou (3 x 2 ) nevlastní. Správné znaménko( snadno zjistíme 2 ) ze schematu uvedeného výše. x 2 3(3 x 2 ) 2x 2 c Robert Mařík, 26

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = průsečíksx: x = 3 3 x 3 x 3 3 x 2 = 27 = x 3 x 3 3 x 2 = 27 = x 3 27 x 3 3 x 2 = = x 3 27 x 3 3 x 2 = = x ± x 3 3 x 2 = x ± x 3 x 2 = x = x ± y = 3x2 (3 x 2 ) x 3 ( 2x) (3 x 2 ) Vypočteme ity v nevlastních ( bodech. 2 ) x 2 3(3 x 2 ) 2x 2 c Robert Mařík, 26

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = průsečíksx: x = 3 3 x 3 x 3 3 x 2 = 27 = x 3 x 3 3 x 2 = 27 = x 3 27 x 3 3 x 2 = = x 3 27 x 3 3 x 2 = = x ± x 3 3 x 2 = x ± x 3 x 2 = x = x ± y = 3x2 (3 x 2 ) x 3 Jedná se o podíl polynomů. V nevlastních ( 2x) (3 x 2 bodech ) ( 2 je podstatná pouze závislost na vedoucích členech polynomů v čitateli ) a ve jmenovateli. x 2 3(3 x 2 ) 2x 2 c Robert Mařík, 26

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = průsečíksx: x = 3 3 y = 3x2 (3 x 2 ) x 3 ( 2x) (3 x 2 ) ( 2 ) x 2 3(3 x 2 ) 2x 2 = (3 x 2 ) ( ) 2 x 2 9 x 2 = (3 x 2 ) 2 Budeme hledat derivaci funkce. Derivujeme podíl y = x 2 ( 9 x 2 ) (3 x 2 ) 2 ; x 3 3 x 2 podlevzorce ( u ) u v u v ց min ր = v ր ր ր MAX ց 3 v 2. 3 3 3 c Robert Mařík, 26

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = průsečíksx: x = 3 3 y = 3x2 (3 x 2 ) x 3 ( 2x) (3 x 2 ) ( 2 ) x 2 3(3 x 2 ) 2x 2 = (3 x 2 ) ( ) 2 x 2 9 x 2 = (3 x 2 ) 2 ( ) x 2 9 x 2 y = (3 ) 2 ; Vytkneme x 2. ց min ր ր 3 3 ր ր MAX ց 3 c Robert Mařík, 26 3

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = průsečíksx: x = 3 3 y = 3x2 (3 x 2 ) x 3 ( 2x) (3 x 2 ) ( 2 ) x 2 3(3 x 2 ) 2x 2 = (3 x 2 ) ( ) 2 x 2 9 x 2 = (3 x 2 ) 2 ( ) x 2 9 x 2 y = (3 x 2 ) 2 ; Upravíme závorku. ց min ր ր 3 3 ր ր MAX ց 3 c Robert Mařík, 26 3

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = průsečíksx: x = y = x 2 ( 9 x 2 ) (3 x 2 ) 2 ; ց 3 3 min ր ր 3 3 ր 3 ր MAX ց y = (18x 4x3 ) (3 x 2 ) 2 (9x 2 x 4 ) 2(3 x 2 )(2x) ((3 x 2 ) 2 ) 2 [ ] 2x(3 x 2 ) (9 2x 2 )(3 x 2 ) (9x x 3 )(2x) = (3 x 2 ) 4 ] 2x [279x 2 6x 2 2x 4 18x 2 2x 4 = Řešenímrovnice x 2 (9 x 2 ) = (3jsoubody x 2 ) ] 3 x = ax= ±3.Tyto stacionární body vyneseme 2x [273x 2 spolu s body nespojitosti na reálnou osu. c Robert Mařík, 26 3

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = průsečíksx: x = y = x 2 ( 9 x 2 ) (3 x 2 ) 2 ; ց 3 3 min ր ր 3 3 ր 3 ր MAX ց y = (18x 4x3 ) (3 x 2 ) 2 (9x 2 x 4 ) 2(3 x 2 )(2x) ((3 x 2 ) 2 ) 2 [ ] 2x(3 x 2 ) (9 2x 2 )(3 x 2 ) (9x x 3 )(2x) = Červeně označené výrazy v derivaci (3jsou x 2 kladné ) 4 a neovlivní ] výsledné znaménkoderivace.stačítedyzjišťovatznaménkovýrazu 2x [279x 2 6x 2 2x 4 18x 2 2x 4 (9 x 2 ).Pro x = 4platí= 9 (3 x 2 ) ] x 3 2x [273x 2 = 9 (4) 2 <. 2 c Robert Mařík, 26 3

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = průsečíksx: x = y = x 2 ( 9 x 2 ) (3 x 2 ) 2 ; ց 3 3 min ր ր 3 3 ր 3 ր MAX ց y = (18x 4x3 ) (3 x 2 ) 2 (9x 2 x 4 ) 2(3 x 2 )(2x) ((3 x 2 ) 2 ) 2 [ ] 2x(3 x 2 ) (9 2x 2 )(3 x 2 ) (9x x 3 )(2x) = (3 x 2 ) 4 ] 2x [279x 2 6x 2 2x 4 18x 2 2x 4 Pro x = 2platí = 9 (3 x 2 ) ] x 3 2x [273x 2 = 9 (2) 2 >. 2 c Robert Mařík, 26 3

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = průsečíksx: x = y = x 2 ( 9 x 2 ) (3 x 2 ) 2 ; ց 3 3 min ր ր 3 3 ր 3 ր MAX ց y = (18x 4x3 ) (3 x 2 ) 2 (9x 2 x 4 ) 2(3 x 2 )(2x) ((3 x 2 ) 2 ) 2 [ ] 2x(3 x 2 ) (9 2x 2 )(3 x 2 ) (9x x 3 )(2x) = Vbodě x = 3jelokálníminimum.Funkčníhodnotaje (3 x 2 ) 4 ] 2x [279x 2 6x 2 2x 4 18x 2 2x 4 = y(3) = 27 (3 3 x 2 ) 9 ] 3 = 27 6 = 9 2 2x [273x 2 c Robert Mařík, 26 3

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = průsečíksx: x = y = x 2 ( 9 x 2 ) (3 x 2 ) 2 ; ց 3 3 min ր ր 3 3 ր 3 ր MAX ց y = (18x 4x3 ) (3 x 2 ) 2 (9x 2 x 4 ) 2(3 x 2 )(2x) ((3 x 2 ) 2 ) 2 [ ] 2x(3 x 2 ) (9 2x 2 )(3 x 2 ) (9x x 3 )(2x) = (3 x 2 ) 4 ] 2x [279x 2 6x 2 2x 4 18x 2 2x 4 Pro x = 1platí = 9 (3 x 2 ) ] x 3 2x [273x 2 = 9 (1) 2 >. 2 c Robert Mařík, 26 3

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = průsečíksx: x = y = x 2 ( 9 x 2 ) (3 x 2 ) 2 ; ց 3 3 min ր ր 3 3 ր 3 ր MAX ց y = (18x 4x3 ) (3 x 2 ) 2 (9x 2 x 4 ) 2(3 x 2 )(2x) ((3 x 2 ) 2 ) 2 [ ] 2x(3 x 2 ) (9 2x 2 )(3 x 2 ) (9x x 3 )(2x) = (3 x 2 ) 4 ] 2x [279x 2 6x 2 2x 4 18x 2 2x 4 Pro x = 1platí = 9 (3 x 2 ) ] x 3 2x [273x 2 = 9 1 2 >. 2 c Robert Mařík, 26 3

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = průsečíksx: x = y = x 2 ( 9 x 2 ) (3 x 2 ) 2 ; ց 3 3 min ր ր 3 3 ր 3 ր MAX ց y = (18x 4x3 ) (3 x 2 ) 2 (9x 2 x 4 ) 2(3 x 2 )(2x) ((3 x 2 ) 2 ) 2 [ ] 2x(3 x 2 ) (9 2x 2 )(3 x 2 ) (9x x 3 )(2x) = (3 x 2 ) 4 ] 2x [279x 2 6x 2 2x 4 18x 2 2x 4 Pro x = 2platí = 9 (3 x 2 ) ] x 3 2x [273x 2 = 9 2 2 >. 2 c Robert Mařík, 26 3

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = průsečíksx: x = y = x 2 ( 9 x 2 ) (3 x 2 ) 2 ; ց 3 3 min ր ր 3 3 ր 3 ր MAX ց y = (18x 4x3 ) (3 x 2 ) 2 (9x 2 x 4 ) 2(3 x 2 )(2x) ((3 x 2 ) 2 ) 2 [ ] 2x(3 x 2 ) (9 2x 2 )(3 x 2 ) (9x x 3 )(2x) = (3 x 2 ) 4 ] 2x [279x 2 6x 2 2x 4 18x 2 2x 4 Pro x = 4platí = 9 (3 x 2 ) ] x 3 2x [273x 2 = 9 4 2 <. 2 c Robert Mařík, 26 3

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = průsečíksx: x = y = x 2 ( 9 x 2 ) (3 x 2 ) 2 ; ց 3 3 min ր ր 3 3 ր 3 ր MAX ց y = (18x 4x3 ) (3 x 2 ) 2 (9x 2 x 4 ) 2(3 x 2 )(2x) ((3 x 2 ) 2 ) 2 [ ] 2x(3 x 2 ) (9 2x 2 )(3 x 2 ) (9x x 3 )(2x) = Vbodě x = 3jelokálnímaximum.Funkčníhodnotaje (3 x 2 ) 4 ] 2x [279x 2 6x 2 2x 4 18x 2 2x 4 = y(3) = 27 (3 3 x 2 9 ) ] 3= 27 6 = 9 2 2x [273x 2 c Robert Mařík, 26 3

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = y = (18x 4x3 ) (3 x 2 ) 2 (9x 2 x 4 ) 2(3 x 2 )(2x) ((3 x 2 ) 2 ) 2 [ ] 2x(3 x 2 ) (9 2x 2 )(3 x 2 ) (9x x 3 )(2x) = (3 x 2 ) 4 ] 2x [279x 2 6x 2 2x 4 18x 2 2x 4 = (3 x 2 ) 3 Derivujeme funkci ] 2x [273x x 2 (9 x 2 ) = (3 x 2 ) 3 (3 x 2 ) 2 = 9x2 x 4 (3 x 2 ) 2 podle vzorce ] 2x [27 3x 2 ( u ) u v u v y = (3 x 2 ) 3 ; x = = v v 2. 3 3 c Robert Mařík, 26

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = y = (18x 4x3 ) (3 x 2 ) 2 (9x 2 x 4 ) 2(3 x 2 )(2x) ((3 x 2 ) 2 ) 2 [ ] 2x(3 x 2 ) (9 2x 2 )(3 x 2 ) (9x x 3 )(2x) = (3 x 2 ) 4 ] 2x [279x 2 6x 2 2x 4 18x 2 2x 4 = (3 x 2 ) ] 3 2x [273x 2 = Protože jsme (3ve jmenovateli x 2 ) 3 neroznásobovali, ale derivovali jako složenou funkci, nezbavili ] jsme se možnosti vytknout. 2x [27 3x 2 y = Nyní tedy vytkneme (3 x 2 ) 3 ; x = členy, které se v čitateli opakují. 3 3 c Robert Mařík, 26

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = y = (18x 4x3 ) (3 x 2 ) 2 (9x 2 x 4 ) 2(3 x 2 )(2x) ((3 x 2 ) 2 ) 2 [ ] 2x(3 x 2 ) (9 2x 2 )(3 x 2 ) (9x x 3 )(2x) = (3 x 2 ) 4 ] 2x [279x 2 6x 2 2x 4 18x 2 2x 4 = (3 x 2 ) ] 3 2x [273x 2 = (3 x 2 ) 3 ] 2x [27 3x 2 y = (3 x 2 ) 3 ; x = Zkrátíme a roznásobíme závorky. 3 3 c Robert Mařík, 26

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = y = (18x 4x3 ) (3 x 2 ) 2 (9x 2 x 4 ) 2(3 x 2 )(2x) ((3 x 2 ) 2 ) 2 [ ] 2x(3 x 2 ) (9 2x 2 )(3 x 2 ) (9x x 3 )(2x) = (3 x 2 ) 4 ] 2x [279x 2 6x 2 2x 4 18x 2 2x 4 = (3 x 2 ) ] 3 2x [273x 2 = (3 x 2 ) 3 ] 2x [27 3x 2 y = (3 x 2 ) 3 ; x = Výrazy v hranaté závorce se sečtou resp. odečtou. 3 3 c Robert Mařík, 26

x3 y = 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = ] 2x [27 3x 2 y = (3 x 2 ) 3 ; x = 3 Dělením se zbytkem zjistíme, že platí 3 x 3 3x = x 3 x2 3 x 2 Prvníčástjepřímka,druháčástseblížíknulepro xblížícísedoplusnebo minus nekonečna. Funkce má proto v nevlastních bodech asymptotu y = x. Druháderivacejevypočtena.Nyníhledámeřešenírovnice y =.Protože výraz (27 3x 2 )jestálekladný,jejedinýmřešenímtétorovnicebod x =. c Robert Mařík, 26

x3 y = 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = ] 2x [27 3x 2 y = (3 x 2 ) 3 ; x = 3 Dělením se zbytkem zjistíme, že platí 3 x 3 3x = x 3 x2 3 x 2 Prvníčástjepřímka,druháčástseblížíknulepro xblížícísedoplusnebo minus nekonečna. Funkce má proto v nevlastních bodech asymptotu y = x. Nareálnouosuvynesemebod x = (y () = )abody,kdejedruhá derivace nespojitá. c Robert Mařík, 26

x3 y = 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = ] 2x [27 3x 2 y = (3 x 2 ) 3 ; x = 3 Dělením se zbytkem zjistíme, že platí 3 x 3 3x = x 3 x2 3 x 2 Prvníčástjepřímka,druháčástseblížíknulepro xblížícísedoplusnebo minus nekonečna. Funkce má proto v nevlastních bodech asymptotu y = x. Platí y 2 (2) [kladnývýraz] (2) = (3 (2) 2 ) 3 = zápornývýraz zápornývýraz > a funkce je konvexní na intervalu obsahujícím číslo 2. c Robert Mařík, 26

x3 y = 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = ] 2x [27 3x 2 y = (3 x 2 ) 3 ; x = 3 Dělením se zbytkem zjistíme, že platí 3 x 3 3x = x 3 x2 3 x 2 Prvníčástjepřímka,druháčástseblížíknulepro xblížícísedoplusnebo minus nekonečna. Funkce má proto v nevlastních bodech asymptotu y = x. Platí y 2 (1) [kladnývýraz] (1) = (3 (1) 2 ) 3 = zápornývýraz kladnývýraz < a funkce je konkávní na intervalu obsahujícím číslo 1. c Robert Mařík, 26

x3 y = 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = ] 2x [27 3x 2 y = (3 x 2 ) 3 ; x = 3 Dělením se zbytkem zjistíme, že platí 3 x 3 3x = x 3 x2 3 x 2 Prvníčástjepřímka,druháčástseblížíknulepro xblížícísedoplusnebo minus nekonečna. Funkce má proto v nevlastních bodech asymptotu y = x. Platí y (1) = 2 1 [kladnývýraz] (3 1 2 ) 3 = kladnývýraz kladnývýraz > a funkce je konvexní na intervalu obsahujícím číslo 1. c Robert Mařík, 26

x3 y = 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = ] 2x [27 3x 2 y = (3 x 2 ) 3 ; x = 3 Dělením se zbytkem zjistíme, že platí 3 x 3 3x = x 3 x2 3 x 2 Prvníčástjepřímka,druháčástseblížíknulepro xblížícísedoplusnebo minus nekonečna. Funkce má proto v nevlastních bodech asymptotu y = x. Platí y (2) = 2 2 [kladnývýraz] (3 2 2 ) 3 = kladnývýraz zápornývýraz < a funkce je konkávní na intervalu obsahujícím číslo 1. c Robert Mařík, 26

y = x3 3 x 2 D(f ) = R \ {± 3}; y() = Dělením se zbytkem zjistíme, že platí x 3 3x = x 3 x2 3 x 2 Prvníčástjepřímka,druháčástseblížíknulepro xblížícísedoplusnebo minus nekonečna. Funkce má proto v nevlastních bodech asymptotu y = x. c Robert Mařík, 26

3 3 ցminր ր 3 3 ր 3 ր MAX ց 3 3 3 f () = ; f (±3) = 9 2 f (± ) = ; f ( 3±) = ; f ( 3±) = Shrneme nejdůležitější výsledky. c Robert Mařík, 26

3 3 ցminր ր 3 3 ր 3 ր MAX ց 3 3 3 f () = ; f (±3) = 9 2 f (± ) = ; f ( 3±) = ; f ( 3±) = y 3 3 3 3 x Zakreslíme svislé asymptoty a funkci v okolí těchto asymptot. c Robert Mařík, 26

3 3 ցminր ր 3 3 ր 3 ր MAX ց 3 3 3 f () = ; f (±3) = 9 2 f (± ) = ; f ( 3±) = ; f ( 3±) = y 3 3 3 3 x Podobně zakreslíme šikmou asymptotu a funkci v okolí této asymptoty. Dáváme pozor na konkavitu/konvexitu. c Robert Mařík, 26

3 3 ցminր ր 3 3 ր 3 ր MAX ց 3 3 3 f () = ; f (±3) = 9 2 f (± ) = ; f ( 3±) = ; f ( 3±) = y 3 3 3 3 x Zakreslíme funkci v okolí stacionárního bodu, který není lokálním extrémem. c Robert Mařík, 26

3 3 ցminր ր 3 3 ր 3 ր MAX ց 3 3 3 f () = ; f (±3) = 9 2 f (± ) = ; f ( 3±) = ; f ( 3±) = y 3 3 3 3 x Zakreslíme lokální extrémy. c Robert Mařík, 26

3 3 ցminր ր 3 3 ր 3 ր MAX ց 3 3 3 f () = ; f (±3) = 9 2 f (± ) = ; f ( 3±) = ; f ( 3±) = y 3 3 3 3 x Dokreslíme celý graf. c Robert Mařík, 26

y = x2 1 x 2 1 neníprůsečíksosou x D(f ) = R \ {1, 1};průsečíksosou y: [, 1]; 1 1 x 2 1 x 1 x 2 1 = 2 = x 2 1 x 1 x 2 1 = 2 = x 2 1 x x 2 1 = x 2 x x 2 = 1 x 2 1 x 1 x 2 1 = 2 = x 2 1 x 1 x 2 1 = 2 = y = (x2 1) (x 2 1) (x 2 1) (x 2 1) (x 2 1) 2 = 2x (x2 1) (x 2 1) 2x (x 2 1) 2 c Robert Mařík, 26

y = x2 1 x 2 1 neníprůsečíksosou x D(f ) = R \ {1, 1};průsečíksosou y: [, 1]; 1 1 x 2 1 x 1 x 2 1 = 2 = x 2 1 x 1 x 2 1 = 2 = x 2 1 x 1 x 2 1 = 2 = x 2 1 x 1 x 2 1 = 2 = x 2 1 x x 2 1 = x x 2 = 1 Určíme definiční obor ve jmenovateli nesmí být nula. Řešením rovnice y = (x2 1) (xx 2 1) 1 = (x 2 1) (x 2 1) (x 2 1) je x = ±1.Tytobodyjenutnovyloučitzdefiničníhooboruajednáse 2 o body nespojitosti. = 2x (x2 1) (x 2 1) 2x (x 2 1) 2 c Robert Mařík, 26 x 2

y = x2 1 x 2 1 neníprůsečíksosou x D(f ) = R \ {1, 1};průsečíksosou y: [, 1]; 1 1 x 2 1 x 1 x 2 1 = 2 = x 2 1 x 1 x 2 1 = 2 = x 2 1 x x 2 1 = x 2 x x 2 = 1 x 2 1 x 1 x 2 1 = 2 = x 2 1 x 1 x 2 1 = 2 = y = (x2 1) (x 2 1) (x 2 1) (x 2 1) (x 2 1) 2 Dosazením x = určíme = 2x (x2 y() = 1) (x 1 2 = 1) 1,cožjeprůsečíksosou 2x y. 1 (x 2 1) 2 c Robert Mařík, 26